فاخته, باید صبر کنی , عاقبت اندیش شوی
این همه ناز و کرشمه به لب خویش دهی
شاید آن دلبر جانان, رخ گلگون تو را خواهد دید ؟
اکنون از دل دیوانه خود نالیدی
حسرت هم آغوشی یار را داری
این دل نازک تو, عاقبت م یشکند
میشوی مجنون زمان, بی لیلی !!!!
تو به دنبال لیلای دروغین گشتی
دوران جدید آمده است
ای فاخته ... باید صبر کنی, عاقبت اندیش شوی !
عشق دریای بزرگیست , تو را خواهد دید
- شاعر الهه فاخته
- کتاب شعر فاخته
- شعر شماره 27
- 1394/9/21