دلنوشته های سبز
دنیای اسپاتی فلوم
دنیای گلها
اول این یکی گل درآورد رفتم اومدم گفتم اون اسپاتی داره شماها ندارید😂 تاشب دیدم اوه چه گلی تو غلافشه.
روییدن اولین گل وقتی حال گلت بد بوده و تو خوبش میکنی دقیقا شبیه همون اولین مدالی میمونه که شاگرد همیشه باخت داده میگیره.
دقیقا شبیه همون مدال اول درمسابقات اول
گل دوم آفرین داره گل سوم عادیه وباید بذر بده چون توانمند شده
ومن دقیقا برای هرگلدانی ذوق دارم.
خداروشکر امسال یه چهارتاگلم رو از مرگ حتمی نجات دادم 💞🌹 جوانه زدن و بزرگ شدن.
بقیه دلنوشت سبز اسپاتی فلوم ...
شاید چون دختر زیاد دارم وخیلی دوستشون دارم میتونم ازگلها خوب مراقبت کنم. گلها خیلی حساسن اما قلق دارن
باید سبز انگشتی بشی
یعنی تک تکشونو بشناسی
خداروشکر میکنم که شایستگی لذت بردن از شکوه آفرینشش رو به من داده.
من دوست ندارم گلخونه داشته باشم
من دلم میخواد انتخاب کنم وبرای رشد وشکوفاییش بجنگم
اصلا ی جور مرض جنگ دارم. جنگ ساختن. جنگ اینکه میتونم ومیخوام وپا پس نمیکشم.
من اینجوری ساخته شدم
روزهای سخت منو اینجوری کرده
اگر تقدیر هم یاری کنه
تک تک گلهام رو درنوع خودش به شکوه میرسونم.
کراسولا گل نمیده اما بنسای شکوهمندی میشه.
فلوم گل میده پس میتونم گلدارش کنم
خب اگر سانسوریا ریزوم میده یا پاجوش اونو به اوجش میرسونم
گلها تسلیم من هستن با هویتی پاک
وشاید بخاطر همین گلهارو دوست دارم
اونها نزدیک به روحیه من هستن
متنوع با دنیاهای خودشون ومن که اهل جنگیدنم، سرسختانه تک تکشون رو میسازم💞🌹❤️💓
- الهه آجرلو - فاخته
- دلنوشت های سبز اسپاتی فلوم
- بهار 1399
پ. ن: هرکس که تا انتهای پست رابخواند مغزی بزرگ دارد.